Το σκάνδαλο Siemens είναι σκάνδαλο Siemens-Intracom και αφορά όλα τα ελληνικά κόμματα. Πολλοί επιδεικνύουν σπουδή και σπεύδουν να κατακεραυνώσουν τον Π. Κοροβέση του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή είπε το κοινώς γνωστό εδώ και δεκαετίες. Δηλαδή, ότι, εκτός των δύο μεγάλων κομμάτων, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, και διαφόρων ισχυρών οικογενειών εντός αυτών των δύο πολιτικών σχηματισμών, μεγάλες ευθύνες για το μεγάλο σκάνδαλο στην Ελλάδα έχει και η Αριστερά.
Ιδού όμως ποια είναι η πραγματικότητα, σύμφωνα με έκθεση που περιήλθε στα χέρια της ελληνικής Δικαιοσύνης ενώ διερευνούσε το σκάνδαλο Siemens.
«Τον Απρίλιο του 1981 έγινε διεθνής διαγωνισμός από την ΕΛΒΗΛ ΑΕ. Η εταιρεία αυτή είχε δημιουργηθεί από τον ΟΤΕ και την ΕΤΒΑ, προκειμένου να αναπτύξει στην Ελλάδα τηλεπικοινωνιακές τεχνολογίες και να παράγει ηλεκτρονικό και τηλεπικοινωνιακό υλικό. Στον διαγωνισμό γι αυτό πήραν μέρος δέκα διεθνείς οίκοι τόσο από την Ευρώπη όσο και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1983 η χώρα μας προέκρινε ως πιο συμφέρουσες προσφορές αυτές των εταιρειών Siemens Γερμανίας, Ericksson Σουηδίας, Sel Γερμανίας και GTE ΗΠΑ. Το 1986 το τότε Υπουργικό Συμβούλιο (ΚΥΣΥΜ) εισακούοντας την πρόταση της τότε υπουργού Βιομηχανίας, κ. Βάσως Παπανδρέου αποφάσισε την ακύρωση της ίδρυσης βιομηχανίας παραγωγής ηλεκτρονικού και τηλεπικοινωνιακού υλικού από την ΕΛΒΗΛ και παράλληλα συμφώνησε στην εισαγωγή δύο τεχνολογιών στα ψηφιακά κέντρα του ΟΤΕ. Ειδικότερα, τις τεχνολογίες της Siemens και της Ericksson. Μετά από δέκα οκτώ μήνες, στις 30 Μαρτίου 1988 ο ΟΤΕ υπέγραψε τις πρώτες συμβάσεις για τα ψηφιακά κέντρα με την Siemens και την Ericksson-Intracom».
Συμπέρασμα πρώτο λοιπόν: Το ΠΑΣΟΚ τότε, ανέτρεψε τις ίδιες τις δικές του αποφάσεις, ματαίωσε κάθε προσπάθεια για τη δημιουργία ελληνικής βιομηχανίας, και ταυτόχρονα άνοιξε το δρόμο για να μετατραπούν μετέπειτα σε εθνικούς προμηθευτές η Siemens-Intracom.
Πάμε παρακάτω. Με αυτές τις συμβάσεις που υπέγραψε ο ΟΤΕ, αφού συμφώνησε να προμηθευτεί από τις δύο εταιρείες κατ’ αρχήν είκοσι χιλιάδες ψηφιακές παροχές και δεκάδες χιλιάδες κυκλώματα, στη συνέχεια συμφώνησε ότι για οι υπόλοιπες σχεδόν 1.200.000 παροχές θα ήταν αντικείμενα νέων συμβάσεων με διαγωνισμούς. Από τους διαγωνισμούς θα εδίδετο στον πρώτο μειοδότη το 60% της προμήθειας και στον δεύτερο το 40% αλλά με τις τιμές του πρώτου μειοδότη. Στο μεταξύ, το 1992 η Ευρωπαϊκή Ένωση με «πρότασή» της ζητούσε από την Ελλάδα να μην υιοθετήσει άλλη Τρίτη τεχνολογία στις τηλεπικοινωνίες της. Έτσι, σε εφαρμογή των σχετικών συμβάσεων που είχαν υπογραφεί το 1988, «έγιναν διαγωνισμοί το 1989 και το 1991 για την σταδιακή προμήθεια 690.000 παροχών μαζί με τα ψηφιακά τους κυκλώματα. Μετά λοιπόν, από διαπραγματεύσεις με τις Siemens και Intracom ο ΟΤΕ υπέγραψε τις συμβάσεις 7220 και 7230 με την πρώτη και τη δεύτερη εταιρεία αντίστοιχα. Επίσης, με τις ίδιες εταιρείες υπέγραψε την 7300/91 και την 7310/91, με τις οποίες κατοχυρώθηκε το 60% στην Intracom και το 40% στη Siemens. Εκτός αυτών, υπεγράφησαν στη συνέχεια και άλλες έξι συμβάσεις που αφορούσαν την κατασκευή και προμήθεια άλλων υλικών χωρίς νέο διαγωνισμό».
Συμπέρασμα δεύτερο: Όλα αυτά έγιναν σε συνέχεια των κινήσεων ΠΑΣΟΚ, από την Οικουμενική και κατόπιν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο εξοπλισμός του ΟΤΕ με νέες τεχνολογίες (ψηφιοποίηση), όμως, έπρεπε να συνεχιστεί. Ο Οργανισμός είχε ήδη δεθεί στο άρμα των Siemens-Intracom και τώρα πιά ήταν αδύνατον να αποδεσμευτεί. «Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΤΕ στην αρχή του 1992 αποφάσισε να προβεί σε ανοικτό διαγωνισμό για 950.000 ψηφιακές παροχές και 145.000 κυκλώματα. Μετά από πολλές αναβολές, αυτός έγινε τον Ιούλιο του 1992. Εκεί πήραν μέρος οι εξής εταιρείες: Siemens, Intracom, AT&T, Northern Telecom και Alcatel. Αφού προηγουμένως, τον Ιούνιο του 1993, αντικαταστάθηκαν ο γενικός διευθυντής της Επιτροπής Προμηθειών του ΟΤΕ, Κουρεμένος και το μέλος της Επιτροπής, Τρούπκος, στις 26 Ιουλίου 1993 η Επιτροπή Προμηθειών πρότεινε να κατακυρωθεί ο διαγωνισμός στις Siemens και Intracom, με το σκεπτικό ότι αυτές είχαν αναδειχθεί μειοδότες. Η πρόταση αυτή είχε τη σύμφωνη γνώμη και της τεχνικής υπηρεσίας του ΟΤΕ. Η εισήγησή της όμως, δεν συζητήθηκε στο ΔΣ του ΟΤΕ λόγω μη νόμιμης σύνθεσής του».
Συμπέρασμα τρίτο: Μπορεί πολλοί να υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε ακριβώς εξαιτίας αυτών των «παιχνιδιών» στον ΟΤΕ, αλλά, ως όλα δείχνουν, επί εποχής της προωθήθηκαν απόλυτα οι ίδιες πολιτικές της δεκαετίας του 1980 και της Οικουμενικής.
Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, το Μάρτιο του 1994 η Τεχνική Υπηρεσία του ΟΤΕ εισηγείται και πάλι την κατακύρωση του διαγωνισμού στις Siemens-Intracom. Κάτι που «τελικά γίνεται με απόφαση του ΟΤΕ στις 23 Μαρτίου του 1994 και τελεσίδικα στις 23 Ιουνίου του 1994».
Συμπέρασμα τέταρτο: Το ΠΑΣΟΚ συνέχισε τις ίδιες πολιτικές.
Στη δεκαετία του 1990 ο ΟΤΕ δέθηκε απόλυτα στο άρμα των Siemens-Intracom, ενώ όλες οι λεπτομέρειες γύρω από το πώς έγινε αυτό (σύμβαση 8002 του ʼ97 και ανανεώσεις αυτής μέχρι πρόσφατα) αποκαλύπτονται συνεχώς με νέα στοιχεία για το σκάνδαλο Siemens.
(ANTINEWS 20/08/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου