Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΑΔΡΑΝΕΙΑ

Έχοντας περάσει ήδη πάνω από μια εβδομάδα από τις εκλογές και πλέον μπορούμε, να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις τόσο αναφορικά με τα αποτελέσματα όσο και σχετικά με τις πρώτες αντιδράσεις του πολιτικού κόσμου.

Σε απόλυτα μεγέθη και σε σχέση με την προηγουμένη αναμέτρηση (εθνικές 2007), τη μεγαλύτερη μείωση κατέγραψε η ΝΔ κατά 1,33 εκατ. και ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ με πτώση κατά 848 χιλ. Μείωση κατά 155 χιλ τεμάχια εμφανίζει και το ΚΚΕ και μέρος τους, μαζί με τα 120 χιλ λιγότερα τεμάχια του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι καρπώνονται, με την βοήθεια και των ΜΜΕ, οι Οικολόγοι Πράσινοι, παίρνοντας 103 χιλ τεμάχια περισσότερα. Οι τελευταίοι μαζί με το ΛΑΟΣ είναι οι κερδισμένοι των εκλογών, αφού το ΛΑΟΣ κατάφερε να πάρει 95 χιλ τεμάχια περισσότερα από την προηγούμενη αναμέτρηση. Τα αποτελέσματα προκάλεσαν μάλλον νευρικές αντιδράσεις στο πολιτικό σκηνικό και καπως ετσι τα αντιμετώπισαν τα κόμματα.

Στο ΠΑΣΟΚ φαντασιώνονται εκλογικές νίκες και αυτοδύναμες κυβερνήσεις και φαίνεται να ξέχασαν ή να σκέπασαν τα εσωτερικά μέτωπα που μέχρι πρότινος ήταν ανοικτά. Το εκλογικό επίτευγμα του 36,6%, απέναντι σε μια σκοτωμένη από τα σκάνδαλα και την ανικανότητα ΝΔ, μάλλον δεν αποτελεί εχέγγυο για αυτοδυναμία και κυβέρνηση.

Στη ΝΔ, μαγειρεύονται σενάρια διαδοχής αρχηγού, άλλα περί διάσπασης και ανασύνθεσης στα χνάρια και τα πρότυπα του Θείου Καραμανλή και άλλα περί συνεργασίας με το ΛΑΟΣ. Πανικόβλητη από τη διαρροή τεμαχίων προς τα δεξιά της, τρέχουν να υιοθετήσουν τη ρητορική και την πολιτική Καρατζαφέρη, αναβαθμίζοντας αυτόν και τους όμοιους του σε ρυθμιστή όχι μόνο της πολιτικής κατάστασης, αλλά και της κυρίαρχης πολιτικής αντίληψης.

Ο κύριος εκφραστής στο χώρο της αριστεράς, το ΚΚΕ, δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα από την πτώση σε απόλυτα νούμερα ή να απασχολείται από την αποτυχία να προσεταιριστεί τους αηδιασμένους από το δικομματικό σύστημα εξουσίας, έστω και σαν διαμαρτυρία σε μια περίοδο απίστευτης σήψης και σκανδαλολογίας. Αντίθετα δείχνει να απολαμβάνει μακάρια τη διατήρηση της τρίτης θέσης και την πρωτοκαθεδρία στο χώρο της αριστεράς και χαίρεται με την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη σειρά του, επιβεβαίωσε την κατρακύλα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, των ιδίων που τον έφερναν κάποτε στην τρίτη θέση και τον καθιστούσαν ισότιμο συνομιλητή με το ΠΑΣΟΚ και αποδέκτη προτάσεων συγκυβέρνησης. Αντί του, όχι και τόσο παλιού μεγαλείου, όλοι έχουν στραφεί εναντίων όλων όχι μόνο σε επίπεδο ΣΥΡΙΖΑ και συνιστωσών αλλά και μέσα στον ίδιο το Συνασπισμό η μια τάση κατά της άλλης.

Τέλος το ΛΑΟΣ, το κόμμα που τα ΜΜΕ διακαώς επιθυμούν να παρουσιάσουν σαν νικητή των εκλογών, έφερε αποτελέσματα που δεν είναι ανάλογα της στήριξης που έτυχε. Και αυτό, παρα το γεγονος ότι επί τρεις μήνες πριν της εκλογές, όλα σχεδόν τα μέσα προσέφεραν απλόχερα σε εκπροσώπους του ΛΑΟΣ το βήμα, το χρόνο και παράλληλα τη δυνατότητα, να μπαίνουν σε κάθε σπίτι, καλλιεργώντας το έδαφος για να βάλουν στο χέρι περισσότερα δεξιόστροφα ψηφαλάκια από τους απογοητευμένους ψηφοφόρους της συγκατοίκου ΝΔ.

Από τα ευρωπαϊκά όργανα προέρχεται η πλειοψηφία των αποφάσεων που επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή. Όμως οι περισσότερες αποφάσεις λαμβάνονται από την ευρωπαϊκή επιτροπή, την οποία αποτελούν διορισμένα μέλη από τις εθνικές κυβερνήσεις (συνήθως είναι αυτοί που έχουν αποτύχει να εκλεγούν στην χωρά τους, αν αυτό θυμίζει κάτι;) ή από το συμβούλιο υπουργων ή/και αρχηγών κρατών (σύνοδοι κορυφής). Το Ευρωκοινοβούλιο απλά επικυρώνει με ψηφοφορία. Από την Ελλάδα εκλέγονται 22 ευρωβουλευτές επί συνόλου 736. Αυτό σημαίνει ότι στην ευρωβουλή θα εκπροσωπούμαστε από το 2,98% του σώματος.

Κάθε πολίτης που αποφασίζει να προσέλθει στην κάλπη, επιλέγει μια λίστα υποψηφίων μεταξύ ενός συνόλου “εθνικών λιστών”, που έχει ήδη προεπιλεγεί από ένα κομματικό μηχανισμό (εθνικών ληστών), με κριτήρια που διαφέρουν από κόμμα σε κόμμα αλλά και από χώρα σε χώρα. Έτσι ο ψηφοφόρος όχι μονό δεν επιλέγει ποιους ευρωβουλευτές από τους 736 επιθυμεί, αλλά δεν έχει καν το δικαίωμα να επιλέξει κάποιους από τη λίστα. Αυτοί είναι, τους έχει επιλέξει κάποιος άλλος για σένα και πρέπει να σου αρέσει και να συμμετέχεις.

Το κομμάτι που έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε εμείς είναι 2,98% του συνόλου που αντί για εμάς θα συναποφασίσει και θα συνδιαμορφώσει τις επιλογές που θα καθορίσουν τη ζωή μας, στο πλαίσιο ενός ακόμα θεσμού καλυμμένου με το δημοκρατικό φερετζέ της τελικής επιλογής αντιπροσώπων μέσω εκλογών. Μοιραία, περιπου ένας στους δυο καταγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους Έλληνες πολίτες, αποφάσισε να μην ψηφίσει σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση και η επιλογή αυτή έχει προκαλέσει σωρεία αντιδράσεων συζητήσεων και σχολίων. Είναι η πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση και μετά, που ο πολίτης αντιμετώπισε ως απαξία την υπόθεση εκλογές, έστω και τις ευρωεκλογές που θεωρούνται ήσσονος σημασίας εκλογές. Είναι η πρώτη φορά που η στάση και η απόκλιση από τα συνηθισμένα, προκάλεσε τόσο μεγάλα ζητήματα στους κομματικούς μηχανισμούς και στους γκαλοπατζήδες και προκάλεσε μεγαλύτερο ενδιαφέρον στους παραπάνω, από όσο η συμμετοχή όλων των προηγούμενων ετών μαζί.

Σε απόλυτα μεγέθη, η μείωση των ψηφοφόρων που προσέλκυσαν τα ευρωψηφοδέλτιο στο σύνολο τους, ήταν παραπάνω από 2 εκατ. Αλλά πόσο εγκληματικό και κακό είναι για τη λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών, της δημοκρατίας και της κοινωνίας, η επιλογή κάποιου να μην ψηφίσει και για ποιον; Πόσο μεγάλη αξία και σημασία έχει η συμμετοχή στις προκατ διαδικασίες εκλογής ευρωαντιπροσώπων με όρους εθνικών εκλογών; Πόσο μεγάλη σημασία έχει η ψήφος εκείνου που την ανταλλάσσει για να εξασφαλίσει ένα ρουσφέτι ή εκείνου που ξεπληρώνει με την ψήφο του ένα τέτοιο. Πόσο μεγάλη σημασία έχει η ψήφος εκείνου που από οικογενειακή παράδοση, λογική που δε διαφέρει σε τίποτα από την οπαδική συνήθεια, πηγαίνει και ψηφίζει συγκεκριμένο κόμμα. Ποσό μεγάλη σημασία έχει η ψήφος εκείνου που ψηφίζει για να εξασφαλίσει μια ή δυο μέρες εκλογική άδεια; Ποσό διαφορετικοί είναι όλοι οι παραπάνω από εκείνον που πραγματικά δεν έχει καμία πολιτική θέση και από καθαρή αδιαφορία προτίμησε να πάει για μπάνιο; Πόσο καλύτεροι είναι από εκείνους που επέλεξαν να μη συμμετέχουν σε στημένες διαδικασίες που υποθάλπουν και νομιμοποιούν την ουσιαστική αδράνεια των πολιτών;


ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου