Δεν αρκεί απλά να απέχει κανείς από τα εντελώς απολιτικά πλέον, δρώμενα και αυτής της εκλογικής αναμέτρησης. Το κακό μπορεί να σε βρει και εκεί που δεν το περιμένεις.
Πριν λίγες μέρες είδα το πρώτο εκλογικό φυλλάδιο που είχε μείνει παρατημένο στο τραπεζάκι ενός καφέ. Ούτως η άλλως οι θέσεις των (ευρώ)κοινοβουλευτικών κομμάτων είναι γνωστές και αδιάφορες και αφού το φυλλάδιο ήταν του ΠΑΣΟΚ, δεν έκανα καν τον κόπο να το ξεφυλλίσω. Το εξώφυλλο του όμως, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ή μάλλον κατάπληξη. Ίδιο σκηνικό με το τηλεοπτικό σποτάκι. Πρώτη θέση στο προεκλογικό φυλλάδιο, η μάπα του Γιωργάκη!
Αναρωτιέμαι. Πως επιλέχθηκε να διαφημιστεί το κόμμα, από το πρόσωπο του αρχηγού, που μέχρι πριν μερικούς μήνες ακόμα και οι ψηφοφόροι του κόμματος του, χαρακτήριζαν ακατάλληλο; Υπάρχουν μήπως κρυφές δημοσκοπήσεις ποιου δείχνουν ότι ο Γιωργάκης είναι το “βαρύ” πυροβολικό, το κρυφό ατού, ο άσσος στο μανίκι, ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά βρε αδερφέ! Μήπως σκοπίμως αφήνετε να εκτεθεί από το αποτέλεσμα τρώγοντας τα μούτρα του; (Διευκρίνηση: ήττα δεν είναι μονό να έρθει δεύτερος πάλι, αλλά και να κερδίσει με μικρότερη της αναμενόμενης ή οριακή διαφορά!) Μήπως ο στόχος είναι να συσπειρώσει και να σιγουρέψει τους ήδη υπάρχοντες ψηφοφόρους του κόμματος και να μετρήσει και τις δικές του δυνάμεις, στις πρώτες του εκλογές μετά τις εσωκομματικές. Και στις τρεις περιπτώσεις γεννώνται ζητήματα. Ας τις ορίσουμε Α, Β και Γ με τη σειρά που τέθηκαν.
Περίπτωση Α. Έστω ότι υπάρχουν μετρήσεις που δείχνουν μεταστροφή της κοινής γνώμης, η μάπα του Γιωργάκη πουλάει σαν του Ρουβά και ο λαός θυμήθηκε τι σημαίνει Δεξιά, ξεχνώντας παράλληλα τι σημαίνει περίοδος Σημίτη. Δεν είναι αυτό σημάδι απελπισίας; Ο διψασμένος στην έρημο μπορεί να πιει και άμμο! Αντίστοιχα, μπορεί να αμνηστεύσει μια περίοδο που αποτέλεσε την πρώτη ύλη του σημερινού καταντήματος, μαζί και τα στελέχη που τη δημιούργησαν και να θεωρεί ότι μπορεί να τα εμπιστευτεί ξανά. Μαζί και το σημερινό αρχηγό, παρόντα σε όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ από το 1985 μέχρι το 2004.
Περίπτωση Β. Ο Γιωργάκης αφήνεται να φάει τα μούτρα του. Σενάριο διόλου απίθανο, αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι, το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, (όπως και σε κάθε "μεγάλη δημοκρατική παράταξη," για να μην ξεχνιόμαστε) κατά παράδοση, βρίθει ρευμάτων, τάσεων, απόψεων και υποψηφίων. Ο Βαγγέλης που δήλωσε παρών, στις εσωκομματικές εκλογές συγκέντρωσε περίπου το 36% των ψήφων. Το ποσοστό αυτό όμως δεν το πέτυχε απέναντι σε έναν οποιοδήποτε υποψήφιο, αλλά στον τότε και νυν Πρόεδρο, αντιμαχόμενος το μηχανισμό του κόμματος, που προφανώς δε δούλεψε υπέρ του, το ένστικτο του μέσου στελέχους που ψήφισε υπέρ του Γιωργάκη, θεωρώντας ότι ψηφίζει υπέρ του κόμματος, όπως αυτό εκφράζεται μέσω του Προέδρου του και των συνειρμών που προκαλεί στο θυμικό το όνομα Παπανδρέου. Επομένως ακόμα και τώρα υποβόσκει μια ισχυρή μειοψηφία που μπορεί ανά πασά στιγμή και με την κατάλληλη ευκαιρία, να “ξαναδηλώσει” παρών.
Περίπτωση Γ. Συσπείρωση, διατήρηση και καταμέτρηση ψηφοφόρων. Με λίγες λέξεις, κλάφτα Χαράλαμπε. Καλό είναι να μετρηθούν τα “κουκιά” του ώστε να ξέρουν που πατάνε ενόψει της επικείμενη και ίσως πρόωρης αναμέτρηση σε εθνικό επίπεδο, που εδώ που τα λεμέ είναι και πιο ενδιαφέρουσα. Πάντως η χαλαρή ψήφος των ευρωεκλογών γενικότερα και η διαφαινόμενη συντριπτική αποχή, δεν είναι καλός και αξιόπιστος τρόπος μέτρησης ή τουλάχιστον όχι πολύ καλύτερος από μια δημοσκόπηση.
Πολλά τα σενάρια και οι πιθανές εξηγήσεις. Από το αποτέλεσμα των εκλογών στο εσωτερικό των κομμάτων θα σημειωθούν εξελίξεις.
Αν η ήττα της Ν.Δ στις ευρωεκλογές είναι αρκετά μεγάλης έκτασης και ο Κωστάκης αναγκαστεί να μαζέψει την ανικανότητα του, τα κιλά και τα μπογαλάκια του, δημιουργείται ένα κενό ηγεσίας που κάποιος-α πρέπει να καλύψει. Αν ο διάδοχος στη ΝΔ είναι γένους θυλάκου, δεν αποκλείεται να δούμε κάποιας μορφής συνεργασία ή και "συγχώνευση" με το ΛΑΟΣ. Έτσι θα γίνει πραγματικότητα η επιθυμία του Πρόεδρα, για τη συνεργασία - συνύπαρξη - συγκυβέρνηση και το πνευματικό παιδί του Μητσοτάκη, αφού επιτέλεσε το “καθήκον” του, θα βρει στέγη και θέση στη δεξιά παράταξη, (σαν άλλος Σαμαράς και Αβραμόπουλος) Οι φατρίες έχουν προετοιμαστεί, νέες συμμαχίες συστάθηκαν και άπαντες αναμένουν την ευκαιρία που ψάχνουν.
Oι Οικολόγοι-Πράσινοι ίσως αναδειχτούν τρίτο κόμμα και καμαρώσουμε στα έδρανα της ευρωβουλής τον επικεφαλή του ψηφοδελτίου, το τηλεοπτικό ξεκατίνιασμα και τα καραγκιοζιλίκια του οποίου, κατά την περίοδο του σκανδάλου του Πόρτο Καράς - Στέγκου, συγκρίνονται επάξια με αυτά του εθνικού μας Νομάρχη.
Σκηνές απείρου καλούς αναμένονται και στο σπίτι του Λαού, γιατί μπορεί ο χρόνος να έχει σταματήσει στη δεκαετία του '50, όταν ο σύντροφος Ιωσήφ μας άφησε χρόνους, αλλά η απώλεια της τρίτης θέσης ίσως γίνει αιτία να επαναπροσδιορίσουν απόψεις και θέσεις, μπας και βρεθεί κανένα σημείο επαφής με την κοινωνία του σήμερα.
Η συνεχιζόμενη κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, μετά τον υπαινιγμό για ύπαρξη περιθωρίων συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, είχε σαν πρώτο αποτέλεσμα την υποβάθμιση του Αλέξη και την επανεμφάνιση Αλέκου στο ντιμπεϊτ. Αν η κατρακύλα μεταφερθεί και στην κάλπη, ο Αλέξης θα είναι ανάμνηση και πιθανόν ο ΣΥΡΙΖΑ, ξαναγίνει κομματάκια, ή μαλλον συνιστώσες.
Στη ΔΡΑΣΗ, τα στελέχη της οποίας διαμαρτύρονται για τη στάση των ΜΜΕ απέναντι τους, μην ξεχνάμε ότι εκπροσωπούνται κυρίως από σεσημασμένους πολιτικούς γυρολόγους, που έχουν καταγράψει πλήθος μεταγραφών και ισάριθμες αλλαγές απόψεων Τους διαφεύγει ότι με παλιά υλικά δεν οικοδομείς τίποτα νέο, αλλά προετοιμάζεσαι για καραμπινάτες κακοτεχνίες, ενώ η χλεύη του κόσμου είναι εξασφαλισμένη
Τελευταίος αλλά όχι έσχατος, ο Καρατζαφύρερ. Δε θα πληρώσει, λέει, για διαφημιστικά σποτάκια, προεκλογικά και θα δώσει €1 εκατ. στο ταμείο της φτώχειας. Από την περικοπή των εκλογικών δαπανών, εξαιρείται το σποτάκι που μας "ενημερώνει" ότι δε θα πληρώσουν για σποτάκια, λες και τα κανάλια του παρέχουν τηλεοπτικό χρόνο δωρεάν. Ίσως να είναι έτσι, αφού η στήριξη και προβολή που απολαμβάνει από τα ΜΜΕ, δεν είναι ανάλογα ου τε των ποσοστών ούτε της απήχησής του. Ας έχουν μονό κατά νου, ότι στη Γερμανία του μεσοπολέμου, τα συμφέροντα που στήριξαν και δυνάμωσαν παρόμοια ανθρωποειδή και τη ρητορική τους, θεωρούσαν ότι μπορούσαν να τους ελέγξουν και ότι τους χρησιμοποιούσαν, με τα γνωστα ολέθρια αποτελέσματα.
Από τα παραπάνω μπορεί να γίνουν όλα, κάποια ή τίποτα. Μπορεί τα υφιστάμενα κόμματα να διασπαστούν και νέοι σχηματισμοί να προκύψουν. Τίποτα όμως από αυτά δεν θα έχει πραγματικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωή μας. Επειδή η επόμενη θα μας βρει ξαπλωμένους σε κάποια παραλία λόγω τριημέρου, από τη μεθεπομένη των εκλογών ημέρα, θα βάλουμε τα κεφαλιά μέσα. Θα συνεχίσουμε να εξαγοράζουμε την ύπαρξη μας με την αγορά οπλών αξίας δισεκατομμυρίων. Θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε για να απολαύσουμε στοιχειώδη αγαθά που υποτίθεται ότι παρέχονται δωρεάν. Θα συνεχίσουμε να παίρνουμε αυξήσεις του €1 τη μέρα, αν είμαστε τυχεροί και δουλεύουμε, διαφορετικά θα συνεχίσουμε να παίρνουμε επίδομα ανεργίας €450 το μηνά. Θα συνεχίσουμε να κοιμίζουμε μυαλό και συνείδηση, παρακολουθώντας κάθε βραδύ στα τηλεπαράθυρα, νέα σκάνδαλα σε πολλές συνέχειες και πολιτικές εξελίξεις με πολλές ασυνέπειες.
