ΚΚ ΄Β vs ΓΑΠ Junior part III

"Η καταγωγή (εθνική, φυλετική, οικογενειακή) παραμένει πανίσχυρος ρυθμιστής: είναι η σχέση που κατορθώνει να διαπερνά όλα τα συστήματα εξουσίας."

Τα ίδια ονόματα που μας απασχολούν σήμερα είναι οι επίγονοι των ανθρώπων που πρωταγωνιστούσαν σε μια από τις πιο ταραγμένες περιόδους της Μετεμφυλιακής Ελλάδας, που οδήγησε στη επιβολή της χούντας. Συνυπήρξαν σε εκλογικούς συνδυασμούς αλλά και πολέμησαν ή και πρόδωσαν ο ένας τον άλλο. Μια ιστορία λυκοφιλίας και προδοσίας.

Εν τάχει η ιστορία των προγόνων…
Στις εκλογές του 1952 και μέχρι τα μέσα του 1953, ο βενιζελικών φρονημάτων ΓΑΠ senior συνυπήρξε με τον ΚΚ Ά στα ψηφοδέλτια του κόμματος του Ελληνικού Συναγερμού του στρατάρχη Παπάγου.

Το 1961 ο ΓΑΠ senior και ο Σοφοκλης Βενιζέλος, (γιος του Ελευθερίου για να μην ξεχνιόμαστε) συν-ιδρύουν την Ένωση Κέντρου στην οποία συμμετέχει ο επίσης φιλοβενιζελικός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Στις εκλογές του ίδιου έτους, η Ένωση Κέντρου ηττάται από την ΕΡΕ του ΚΚ Ά, αλλά οι συγκεκριμένες εκλογές μένουν στην ιστορία λόγω της εκτεταμένης βίας και νοθείας. Ο ΚΚ Ά αρνείται κάθε συμμετοχή και γνώση των γεγονότων.

Το Μάιο του 1963 δολοφονείται στη Θες/νικη ο Λαμπράκης, βουλευτής της ΕΔΑ από παρακρατικούς και ο ΚΚ Ά, αναφωνεί τη φράση «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο » μια φράση και σήμερα εκφράζεται από τους πολίτες ως απορία. Η χώρα έχει μπει για τα καλά σε περίοδο αστάθειας, προλειαίνοντας το έδαφος για τους συνταγματάρχες. Ο ΓΑΠ senior με τη συνδρομή και του Μητσοτάκη κηρύσσει τον ανένδοτο αγώνα. Τον Ιούλιο του 1963 θα οδηγήσει σε πτώση του ΚΚ Ά και στη φυγή του από τη χώρα για 4 μήνες, υστέρα και από τη διαφωνία του τελευταίου με το Παλάτι.

Επιστρέφει για τις νέες εκλογές τον Νοέμβριο του 1963 τις οποίες η ΕΡΕ χάνει και η ήττα θα οδηγήσει στην αυτοεξορία του ΚΚ Ά στο Παρίσι. Ο ΓΑΠ senior αρνείται τη στήριξη της ΕΔΑ για το σχηματισμό κυβέρνησης.

Το 1964 γίνονται νέες εκλογές που η ΕΚ κερδίζει σχηματίζοντας αυτοδύναμη κυβέρνηση. Στις εκλογές του 1964 εκλέγεται βουλευτής και υπουργοποιείται, ο αφιχθής από το 1960 Ανδρέας Παπανδρέου. Με την άφιξη του έχει αναλάβει επικεφαλής του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών.

Μετά τις εκλογές ακολουθεί κόντρα με το βασιλιά Κων/νο, παραίτηση ΓΑΠ senior υστέρα από την επέμβαση του Παλατιού, διαδοχικές άκαρπες προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης και τελικά σχηματισμός της Κυβέρνησης Στεφανόπουλου, με τη στήριξη μερίδας βουλευτών της Ένωσης Κέντρου μεταξύ των οποίων και του Μητσοτάκη. Η κίνηση αυτή έμεινε στην ιστορία ως αποστασία και οι συμμετέχοντες ως αποστάτες, με μεγάλο παρασκήνιο να αναπτύσσεται εκείνη την εποχή για τις παρεμβάσεις, πιέσεις και ανταλλάγματα που δεχθήκαν πολλοί από τους αποστάτες. Ακολουθούν διαμαρτυρίες της αριστεράς, με την άτυπη στήριξη της οποίας είχε κερδίσει τις εκλογές η Ε.Κ. και εκτεταμένες ταραχές και συγκρούσεις με την χωροφυλακή.
Τον Δεκέμβριο του 1965 οι περισσότεροι «αποστάτες» βουλευτές με τη συμμετοχή και του Μητσοτάκη θα ιδρύσουν δικό τους κόμμα, το «Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κέντρο» (ΦΙΔΗΚ) με αρχηγό τον Στεφανόπουλο.
Η κυβέρνηση παραμένει στην εξουσία ως την 21η Δεκεμβρίου 1966, οπότε και θα ανατραπεί ύστερα από συμφωνία του βασιλιά, του αρχηγού της ΕΡΕ Π. Κανελλόπουλου και του αρχηγού της Ε.Κ. Γ. Παπανδρέου, για διορισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης και διεξαγωγή εκλογών. Εκλογές που ποτέ δεν έγιναν αφού τους πρόλαβε όλους η χούντα των συνταγματαρχών του Γ. Παπαδόπουλου.

Κατά τον δεύτερο χρόνο της χούντας ο ΓΑΠ senior πεθαίνει βρισκόμενος σε κατ’ οίκο περιορισμό ενω ο υιός διαφεύγει στο εξωτερικό.

Μετά τη πτώση της χούντας επιστρέφει στην Ελλάδα ο ΚΚ Ά μετά από πρόσκληση και ηγείται κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ιδρύει τη Νέα Δημοκρατία οδηγώντας τη χώρα στις εκλογές του 1974 τις οποίες κερδίζει. Την ίδια χρονιά επιστρέφει στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου και ιδρύει το ΠΑΣΟΚ, μετεξέλιξη του αντιστασιακού ΠΑΚ.

Το 1978 προσχωρεί στη Ν.Δ. και υπουργοποιείται ο Μητσοτάκης, ο οποίος στις εκλογές του 1977 εκλέγεται βουλευτής Χανιών με το ψηφοδέλτιο του κόμματος των Νεοφιλελευθέρων.
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή αν και καθόλου πρωτότυπη. Οι ίδιοι και στη συνέχεια οι επίγονοι τους, διαδέχονται ο ένας τον άλλο σε θέσης εξουσίας και σε αξιώματα τα τελευταία 35 χρόνια, λεηλατώντας συστηματικά τις ελπίδες και τις προσδοκίες ενός ολόκληρου λαού.
Αν κάποιος νομίζει ότι διακρίνει ομοιότητες του τότε με το σήμερα, τηρουμένων πάντα των αναλογιών, έχει δίκιο.

Στη σύγχρονη version του ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ vs ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, υπάρχει ένας Kαραμανλής που στα δύσκολα την κάνει με ελαφρά αφού απέτυχε να ελέγξει το παρακράτος, ένας Παπανδρέου που θα φέρει την Αλλαγή, την (πράσινη) Ανάπτυξη και τη Δημοκρατία και μια Μητσοτάκη που είναι έτοιμη να συνεργαστεί με οποίον κάτσει το πιο συμφέρον deal. Παιχνίδια με τους θεσμούς, τις έννοιες, το κοινό αίσθημα και την κοινή λογική.

Ευτυχώς, η επιβολή χούντας έχει γίνει “τρε μπαναλ” μέσο χειραγώγησης ενός λαού. Υπάρχουν πιο αποτελεσματικές και ήπιες μέθοδοι. Πχ “Ισχυροποίηση” της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ενίσχυση της εκλογής “κληρονομικώ δικαιώματι”, άσκηση “ελέγχου” της συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης από τα ΜΜΕ κ.α.

"Η οικογενειακή διαδοχή επενεργεί σε όλες τις σχέσεις και τους τομείς, συμβάλλει στην αναπαραγωγή της γνώσης, της τέχνης, άλλοτε αποτελεί αγκύλωση και άλλοτε αγαθό. Αυτό που ναρκοθετεί την αξιοκρατία και την ισότητα είναι η οικογενειακή αναπαραγωγή εξουσιών, όπου κι αν εκδηλώνεται: όχι μόνο στα πολιτικά έδρανα."

Οι παλιές καλές οικογενειακές ταβέρνες κάτω από το όνομα τους, φέρουν και το έτος έναρξης λειτουργίας. Π.χ. “ψησταριά Τα Άγραφα”. Από το 1972. Έτσι ξέρει ο πελάτης ότι η οικογενειακή παράδοση εγγυάται το καλό και ποιοτικό φαγητό. Ο πολιτικός μας πολιτισμός επιβάλει ότι ανάλογη παράδοση πρέπει να διαθέτει και ο βουλευτής, για εγγυημένο αποτέλεσμα. Π.χ “Πολιτικό γραφείο Ιωάννη Καλοχαιρέτα. Βουλευτού τρίτης γενιάς.” Για να ξέρει ο ψηφοφόρος σε ποιον απευθύνεται.

Σήμερα δε μπορεί ο κάθε τυχαίος και μη έχων οικογενειακή παράδοση, να μπαίνει στη βουλή και να χαλάει την πιάτσα. Έτσι αν δεν είσαι πρώην ή νυν αθλητής, μοντέλο, τραγουδιστής, ηθοποιός ή κάτι με την απαιτούμενη γυαλάδα, πρέπει να είσαι γιος/κόρη/ανιψιός ή να διαθέτεις άλλη στενή εξ’ αίματος συγγένεια με πρώην βουλευτή, που θα κληροδοτήσει τα “κονέ”, το δίκτυο, το “πελατολόγιο” και τη θεία “επιφοίτηση”. Έτσι το έργο που αφήνει ημιτελές ένας βουλευτής ή υπουργός, μπορεί άνετα να το συνεχίσει ο κλώνος του μόλις κληρονομήσει, συγνώμη, εκλεγεί ήθελα να πω, στη θέση του μπαμπά, θείου κ.α..

Αλλιώς η “δημοκρατία” δε θα μπορεί να λειτουργήσει.

Λίγα παραδείγματα από τη σύνθεση της απελθούσας Βουλής. ( σε τυχαία σειρά)
Όλγα Κεφαλογιάννη κόρη του πρώην βουλευτή Γιάννη Κεφαλογιάννη,
Εμαννουήλ Κεφαλογιάννης ανιψιός του προηγουμένου.
Αχιλλέας Καραμανλής αδερφός του ΚΚ Ά και θειος του ΚΚ ΄Β
Λιάπης Μιχαήλ επίσης ανιψιός του ΚΚ Ά
Μητσοτάκης Κυριάκος, γιος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη
Μπακογιάννη Ντόρα κόρη του προηγούμενου
Καλατζάκου Σοφία κόρη του πρώην βουλευτή Καλατζάκου Αριστείδη
Βαρβιτσιώτης Μιλτιάδης γιος του πρώην βουλευτή Ιωάννη Βαρβιτσιώτη
Κεδίκογλου Σίμος, δημοσιογράφος ( βουλευτής Ευβοίας με τη ΝΔ) γιος του Βασίλη Κεδίκογλου (πρώην βουλευτή Ευβοίας με το ΠΑΣΟΚ)
Κεδίκογλου Συμεών (γιατρός) υποψήφιος βουλευτής Ευβοίας με το ΠΑΣΟΚ, ανιψιός του πρώην βουλευτή.
Λιβανος Σπηλιος γιος του πρώην βουλευτή Δημήτρη Λιβανού
Αλευράς Νάσος γιος του πρώην βουλευτή Γιάννη Αλευρά.
Κατσιφάρας Απόστολος ανιψιός του πρώην βουλευτή Γιώργου Κατσιφάρα

Και μερικά παραδείγματα από τους “νέους” υποψηφίους
Γιαννακοπούλου Νάντια κόρη του πρώην βουλευτή Γιάννη Γιαννακόπουλου
Φιλλιπόπουλος Λεωνίδας γιος του πρώην βουλευτή Θανάση Φιλλιπόπουλου
Ροκόφυλλου Άννα κόρη του πρώην βουλευτή Χρήστου Ροκόφυλλου
Χαραλαμπόπουλος Γιώργος γιος του πρώην βουλευτή Γιάννη Χαραλαμπόπουλου
Παπαδόγγονας Διονύσιος γιος του πρώην βουλευτή Αλέξανδρου Παπαδόγγονα
Γκελεστάθη Ιωαννα (υποψηφια του ΛΑΟΣ) κόρη του πρώην βουλευτή (ΝΔ) Γκελεστάθη Νικολάου
Τζιτζικώστας Απόστολος γιος του πρώην βουλευτή Τζιτζικώστα Γιώργου.

Λυπάμαι αν ξέχασα να αναφέρω κάποιους. Ελπίζω σε λεπτομερέστερη αναφορά σε μελλοντικό σχόλιο.