Τον Οκτώβριο του 2009, διαρρέει στον Τύπο η είδηση ότι στο αγαπημένο κομμωτήριο της οικογένειας Παπανδρέου, η οικογενειακή επίσκεψη κόστισε €700. Όσο δηλαδή ο μισθός ένας χαμηλόμισθος Έλληνας, στην προ τρόικα εποχή, τότε που ο κατώτατος μισθός και οι εργασιακές συμβάσεις ηταν αδιαμφισβήτητα δεδομένα.
Τον Οκτώβριο του 2011, έχουμε διανύσει μια παρατεταμένη περίοδο πρεζάκια, αφού κάνουμε τα πάντα για να πάρουμε την επόμενη δόση. Ο δυσλεκτικός ποδηλάτης που προσποιείται τον Πρωθυπουργό, δηλώνει «Διαπραγματευόμαστε με κάθε τρόπο για να ελαφρύνουμε το χρέος». Ο ανθύπατος του προαναφερθέντος, Ευάγγελος Βενιζέλος δηλώνει : Οι Ευρωπαίοι αναλαμβάνουν το χρέος μας και εμείς το έλλειμμα.
Αυτό σημαινει οτι οι εταίροι μας θα αναλάβουν να μειώσουν το δημόσιο χρέος “κουρεύοντας” το. Έτσι όμως ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, θα φορτωθούν με ένα σωρό ζημιές. Για να μην τιναχτεί στον αέρα το ευρωπαικο οικονομικό συστημα, με παγκόσμιες, ενδεχομένος επιπτώσεις, θα χρειαστούν αυξήσεις κεφαλαίων μέσα σε μια περίοδο που η χρηματαγορά καταρρέει και οι τσέπες είναι ερμητικά κλειστές και άδειες. Τουλάχιστον οι περισσότερες.
Ο γαλλογερμανικός άξονας καλείται να δώσει τη λύση. Όμως τόσο οι Γάλλοι οσο και οι Γερμανοί, προσπαθούν να επιβάλλουν εκείνη τη λύση που θα εξυπηρετεί πρωτίστος τα εθνικά τους στρατηγικά συμφέροντα, ξεπληρώνοντας παράλληλα ανοικτούς λογαριασμούς που χρονολογούνται από την έναρξη σχεδόν της ΟΝΕ και οι οποίοι εξηγούν σε μεγάλο βαθμό τη σημαντική έκθεση των γαλλικών τραπεζών σε ομόλογα οικονομιών της ευρωπεριφερειας.
Έτσι η ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης (η θέση της Γαλλίας που σημαίνει να σηκώσουν το βάρος οι γερμανικές τσέπες) ή η κάθε κυβέρνηση ξεχωριστά θα στηριξει τις τράπεζες της (θέση της Γερμανίας). Και στις δυο περιπτώσεις ο υφιστάμενος το κούρεμα δε συμμετέχει σε καμιά διαπραγμάτευση.
Όσο μεγαλύτερο το κούρεμα τόσο μεγαλύτερη η στήριξη. Δε θα διαγράψουν όμως ένα σκασμό δις ευρώ χρέος, για τη ψυχή της μανούλας τους. Κάπως πρέπει να πάρουν αυτά τα λεφτά πίσω.Δηλαδή οι εταίροι θα κουρέψουν το χρέος μας, αλλά κάποιος θα πρέπει να πληρώσει και το λογαριασμό του μπαρμπέρη. Και επειδή ο πρωθυπουργός ξέρει μόνο από σινιε κομμωτήρια, το λογαριασμο αυτό θα τον πληρώσουμε εμείς, ρεφενέ.
Εδώ και μήνες λαμβάνονται εξοντωτικά μετρά κατά δικαίων και (κυρίως) αδίκων τα οποία καλούμαστε να λουστούμε όλοι. Θέσεις εργασίας χάνονται, το κοινωνικό κράτος διαλύεται τα εργασιακά δικαιώματα καταλύονται, οι μισθοί και οι συντάξεις γυρνάνε σε επίπεδα πολλών ετών πίσω, η κοινωνία υποβάλλεται σε αργό και βασανιστικό θάνατο.
Η ένδεια απλώνεται σαν επιδημία, ώστε αυτοί που θα βάλουν τώρα το χέρι στην τσέπη για να μας στηρίξουν, κουρεύοντας το χρέος, να μπορούν να αγοράσουν τους παραγωγικούς συντελεστές (εργασία και γη) που κατέχουμε ως κράτος και λαός, κοψοχρονιά.
Για ένα κούρεμα μας ζητείται να ξεπουλήσουμε όχι απλά τις αποδοχές, τις εργασιακές μας συνθήκες και την περιουσία μας, αλλα πάνω από όλα, την πατριδα που κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες γενιές, το μέλλον μας αλλα και το μελλον των αγέννητων ακομα παιδιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου