Κε Τζήμερε,
Με πολύ
μεγάλη προσοχή διάβασα την επιστολή που απευθύνατε προ μηνών στην κα Μέρκελ. Σε
μεγάλο βαθμό θεωρώ ότι περιγράφετε με γλαφυρό τρόπο μια πραγματικότητα. Όλοι θα
συμφωνήσουμε ότι, η διάβρωση του κρατικού μηχανισμού στραγγαλίζει κάθε
προσπάθεια δημιουργίας και υποβαθμίζει το επίπεδο της ποιότητας ζωής όλων μας.
Είναι
σίγουρο ότι η κομματοκρατία και ο τρόπος λειτουργίας του πολιτικού συστήματος
έχει εξελιχθεί σε μάστιγα. Εξαιτίας τους, έχουν καταστρατηγηθεί πρακτικά,
θεμελιώδεις συνταγματικές επιταγές όπως η διάκριση των εξουσιών και η αρχή της
δεδηλωμένης. Αποτέλεσμα ήταν το κράτος να αντιμετωπίζετε σαν λάφυρο στα χεριά
της εκάστοτε κομματικής πλειοψηφίας, η οποία λειτουργώντας σαν συμμορία
λεηλατούσε το δημόσιο χρήμα και το κράτος υπό την ασφάλεια που πρόσφερε το
κόμμα-λημέρι. Μέχρι εδώ συμφωνώ μαζί σας. Θεωρώντας λοιπόν ότι το ζητούμενο
είναι η ανάληψη δράσης που θα ανατρέψει αυτή η κατάσταση, επιτρέψτε στην
ταπεινότητα μου να διαφωνήσει με κάποια σημεία της επιστολής σας.
Καταρχάς,
διαφωνώ με την τάση σας να αποδώσετε εξ΄ ίσου ευθύνες που δε μπορούν να
μοιραστούν καθώς ο βαθμός ευθύνης των κομμάτων που άσκησαν εξουσία και διοίκηση
δεν είναι ίδιος με αυτή των κομμάτων που αντιπολιτεύονταν. Το αδιάκριτο
τσουβάλιασμα του πολιτικού σύστημα, όλων των κόμματων αλλά και όλων των
κρατικών λειτουργών ή δημοσίων υπαλλήλων είναι άκρως επικίνδυνο και υποδηλώνει
φασίζουσα αντίληψη. Επιπλέον, η επιλογή σας να προσφωνήσετε την κα Μέρκελ
“εξοχότατη”, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ενέργεια που υποδηλώνει μια
εμετικά δουλική διάθεση, απέναντι σε ηγέτη ξένης χωράς και τάση αχαλίνωτου
γλειψίματος.
Ξεκινάτε
την επιστολή σας ευχαριστώντας την κα Μέρκελ για το αίμα που προσφέρει στην
Ελλάδα, (εννοώντας προφανώς τη χρηματοδότηση), αλλά παράλληλα την
προειδοποιείτε ότι δε θα έχει αποτέλεσμα αν δε σταματήσει η αιμορραγία,
(εννοώντας την λεηλασία που περιγράψατε στη συνέχεια της επιστολής σας).
Όμως η
αιμορραγία που υπαινίσσεστε δεν προέρχεται μόνο από το εσωτερικό της χώρας,
όπου τόσο γλαφυρά περιγράφετε, αλλά και από την ίδια την αρχιτεκτονική της
ευρωζώνης και το τραπεζικό της σύστημα, για τα οποία δεν κάνετε καμιά νύξη.
Τρανό παράδειγμα, το πρόσφατο της Ισπανίας.
Σε μια
ατελή νομισματική ένωση όπως η ΕΕ, όπου δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός ανακύκλωσης
των πλεονασμάτων που δημιουργούνται στις πιο πλούσιες περιοχές προς τις
φτωχότερες, αργά ή γρήγορα η ένωση θα εμφανίσει διαλυτικές τάσεις. Τα
πλεονάσματα των οικονομιών του βορά μεταφέρονταν μέσω των τραπεζών (δανεισμός)
στις οικονομίες του νότου χρηματοδοτώντας τα ελλείμματα τους και δημιουργώντας
λογιών-λογιών φούσκες (στο χρηματιστήριο, στην αγορά ακινήτων, στον δημόσιο
τομέα και στην αγορά εργασίας) δημιουργώντας μια επιφανειακή “ανάπτυξη”. Στο
τέλος έσκασαν οι φούσκες και έμειναν τα δανεικά, για την αποπληρωμή των οποίων
και προκειμένου να προστατευθούν οι τράπεζες, ήρθαν τα μνημόνια. Δηλαδή, στο
ήδη υπάρχον χρέος προστίθεται καινούργιο που μεταφέρεται στις πλάτες ΟΛΩΝ μας.
Πρόσφατο δημοσίευμα των ΝΥΤ υποστηρίζει ότι, η βοήθεια της τρόικας είναι λεφτά
που βγάζει από τη μια τσέπη και τα βάζει στην άλλη, επιβαρύνοντας μας με τους
τόκους. Αυτό που αποφύγατε να περιγράψετε κε Τζήμερε δεν είναι αιμορραγία, αλλά
αφαίμαξη.
Στο
μεγαλύτερο μέρος της επιστολής σας, περιγράφετε τα πολλά και σοβαρά κακώς κείμενα
της ελληνικής δημόσια διοίκησης και του κράτους. Η όποια παρέμβαση σας θα
έπρεπε να απευθύνεται προς το εσωτερικό της χώρας, έστω και στο μικρό ή μεγάλο
κοινό που εκφράζει τις δημιουργικές δυνάμεις που επικαλείστε.
Η κα
Μέρκελ, είναι ηγέτης ξένου κράτους χωρίς καμιά άλλη θεσμική ιδιότητα. Δεν
εκπροσωπεί κάποια πτέρυγα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, ούτε κάποιο ευρωπαϊκό ή
παγκόσμιο θεσμό ή οργανισμό. Παρά το όποιο ειδικό βάρος φέρει σήμερα,
εκπροσωπεί προσωρινά, το κόμμα της, τον κυβερνητικό συνασπισμό της και το
Γερμανικό κράτος.Η επιλογή σας να παρακάμψετε το ελληνικό κοινό, την ψήφο του
οποίου διεκδικείται, δείχνει ότι δεν έχετε εμπιστοσύνη στις ελληνικές πολιτικές
και κοινωνικές δυνάμεις. Δείχνει ότι δεν σέβεστε το δικαίωμα της ελεύθερης
επιλογής και απόφασης. Δείχνει ότι δεν πιστεύεται πως μονοί μας, αν και όταν το
κρίνουμε σκόπιμο, θα προχωρήσουμε στις τομές που χρειάζονται για να
αντιστραφούν οι στρεβλώσεις.
Αν δεν
πιστεύεται ότι οι πολίτες θα αναγνωρίσουν σε εσάς μέσω της ψήφου τους, το
δικαίωμα να συμμετάσχετε ή να πρωτοστατήσετε σε μια τέτοια διαδικασία, μην
προσπαθήσετε να αναζητήσετε εξωτερικούς συμμάχους. Οτιδήποτε διαφορετικό από
αυτό, συνιστά πρόσκληση σε ξένη δύναμη να ανακατευτεί στα εσωτερικά της χώρας,
κάτι πρωτοφανές για κυρίαρχο κράτος.
